Эканоміка, людзі, надоі — Караеў расказаў пра самае складанае на новай пасадзе

29 кастрычніка Аляксандр Лукашэнка вызваліў ад пасады міністра ўнутраных спраў Юрыя Караева і ў той жа дзень прызначыў сваім памочнікам па Гродзенскай вобласці. З тых часоў Караеў не стамляецца раздаваць інтэрв'ю і, як аказалася, гатовы мець зносіны з грамадзянамі падчас "жывых ліній". Чым скарысталася журналістка "Народнай волі". Прыводзім самае цікавае з дыялогу з экс-міністрам.

Юрый Караеў цяпер жыве ў Гродне ў службовай кватэры, дзе, паводле яго слоў, ёсць "усё неабходнае для спартанскага ладу жыцця": ложак, тэлевізар, канапа, камп'ютар, кухоннае начынне. Часам на выходныя ездзіць да сям'і ў Мінск.

Пра звальненні і Паўлічэнку

Версію пра тое, што звальненне з пасады міністра звязанае з няпростымі адносінамі Караева і Дзмітрыя Паўлічэнкі, цяперашні памочнік Лукашэнкі абвяргае. Кажа, што ніколі не абмяркоўвае "рашэнні галоўнакамандуючага і прэзідэнта" і "ні на якія асобы" ніколі не пераходзіць:

"Версію, пра якую вы кажаце, чую ўпершыню. Інтэрнэт стараюся адкрываць радзей, каб псіхічнае здароўе зберагчы, і толькі па справе — там, дзе ёсць нейкая пагроза дзяржаўнасці. А плёткі — хто да каго падабраўся — не чытаю наогул. І пра Дзмітрыя Валер'евіча, і пра сябе ў прыватнасці... Што там за сітуацыя, каб хтосьці да кагосьці падабраўся... Мы ж не ў нейкіх мафіёзных краінах жывём... і ў гэты бок думаць нават і не збіраўся. Таму пакіньце гэтыя інсінуацыі і не марнуйце на іх час, тым больш там, дзе грамадзяне тэлефануюць, каб ці свае праблемы расказаць, ці праблемы ЖКГ вырашыць, ці падзякаваць".

Пра праблемы з сэрцам

Адразу пасля навіны пра адстаўку Караева з пасады міністра з'явіліся чуткі пра яго праблемы з сэрцам. Але генерал гэтыя чуткі таксама абвяргае. Кажа, што толькі аднойчы ад "перанапружання" збіваўся сардэчны рытм, але з асабістымі і службовымі справамі ён ніяк не звязаны. Цяпер жа, з новай пасадай, яму стала спакайней:

— Трошкі ператаміўся. Пахадзіў на іголкі, на масаж і ўсё. Калі перавялі на гэтую працу... дарэчы, адстаўкі няма ніякай, я працягваю служыць у органах унутраных спраў. І ў гэты момант ніякіх праблем з сэрцам ці з чымсьці іншым не было. Наадварот, больш упарадкаваны і спакойны рытм жыцця ўмацоўвае здароўе. Таму што міністрам унутраных спраў быць, я вам скажу так, крышачку цяжэй... Так што дзякуй за клопат, вельмі крануты, але ні ў чыім спачуванні і жалі не маю патрэбу, а вось падзякі прымаю.

А далей Караеў запэўнівае суразмоўніцу, што ён па-ранейшаму стрыманы і ўпэўнены ў сабе. 

— Вы самі рапарт пра сыход не пісалі?

— Не, вядома! Я яшчэ раз кажу: ваенныя людзі служаць там, дзе вызначае іх камандзір. Калі яны не распешчаныя, то адказваюць "Ёсць!", паварочваюцца праз левае плячо і ідуць выконваць задачу. Вы ж па маім тоне чуеце, што я цалкам упэўнены, забяспечаны і спакойны. Ці ж не так?

Эканоміка, сяло, каровы, часалкі, надоі, рэнтабельнасць прадпрыемстваў 

На думку Караева, самае складанае на яго новай пасадзе — падыманне эканомікі ў Гродзенскай вобласці, новыя людзі і надоі: 

— Я такі, скажам так, вузка падрыхтаваны праваахоўнік. Хоць па родзе службы працаваў і сустракаўся са службамі БЭП, і высокіх тэхналогій, і інфармацыйнай бяспекі. Але тут жа вельмі шмат усяго, спектр пытанняў шырокі: эканоміка, сяло, каровы, часалкі, надоі, рэнтабельнасць прадпрыемстваў — каб усё працавала. Ну вось людзей больш за ўсё турбуюць дарогі, асвятленне, лосі выбягаюць, суседзі няўжыўчывыя, што там яшчэ? Уцяпленне, старыя адміністрацыйныя і крымінальныя справы (радзей, дзякуй Богу!), якія, як людзям здаецца, не вырашаюцца.

У першую чаргу ў полі майго зроку — расстаноўка кадраў, іх падбор, прызначэнне, каб усё было па справядлівасці, па праходжанні службы, па падрыхтаванасці, па адукацыі. Гэта таксама вельмі важна.

З тымі, ад каго залежыць устойлівасць эканомікі або сацыяльнай сферы, асабіста гутару, дакументы іх вывучаю. І кожны дзень у мяне нехта: учора былі прадстаўнікі шкляной прамысловасці, водаканала, меліярацыі. Да гэтага з рэктарам універсітэта і прарэктарамі неаднаразова сустракаўся. І са студэнтамі давялося сустракацца, якія "міма праходзілі", калі акцыя была некалькі тыдняў таму. І, як пра мяне напісалі, што я на аўтамабілі да бабуль-пенсіянерак пад'ехаў падчас маршу. А я да іх не пад'язджаў, а проста ішоў міма у Дзяржкантроль і трохі заблукаў, не ведаў, дзе ён знаходзіцца, па тэлефоне пытаў дарогу, а яны мяне навязваліся праводзіць, а я ветліва адмовіўся. Там дзве-тры мяне пазналі, а астатнія нават увагі не звярнулі. Але напісалі, што Караеў быў незадаволены, неяк не так з імі размаўляў ... Ну, як заўсёды, перакручваюць.

Хочаш захаваць псіхіку...

Падчас размовы Караеў прызнаўся, што не чытаў TUT.by 5 месяцаў:

"Хочаш захаваць псіхіку... як казаў прафесар Праабражэнскі... тыя СМІ, якія я не чытаю па ўласным выбары, яны ўсё роўна калі не ў акно, дык у дзверы... пра ўсё, што там пішацца, натуральна, я даведваюся, і я не жыву ў беспаветранай прасторы".

Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.

Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут.